کنکور خر است

کیا مثله من استرس دارن ؟؟؟ کی نتایج میاد ؟؟؟ یه لحظه فک کنین ورودی بهمن باشین سکته می کنم من که ...

بازیچه

همین چرک کف دست ببین چجوری بازیمون میده دلم پره انقدر که اضافی هایش از چشمانم می چکد

بدم می آید از خودم

از خودمان بدمان می آید نه از فیزیکمان از باطن بیریختمان زشت سیرت آخر این چه کاریست که می کنی حیف چشمانم که کثیف شدند اصلنم آدم خاصی نیستی خیلی خیلی معمولیی 

آی لجم میگیره ..

کتاب تستامم امروز گذاشتم توی انباری مانتو چمدونم وسایر مواد لازم را هم خریدم  فقط مونده نتایج نهایی بیاد ببینم کجا میفوتم هعی 

واقعا که این زخم زبونا تمومی نداره خسته نشدن واقعاااا بیخیالم نمیشن 

خیلی لجم میگیره که چن ساله دیگه رتبه های خیلی افتضاح تر از من به خاطر این که فامیل آقای فلانی اند برن سر کار ومن نه... اگه بییاند جلوم پز بدن دم از شانس بزنن صد در صد دهنمو باز میکنم چشامو میبندم هرچی از دهنم در اومد بارشون میکنم 

ای خدا من الان انقدر جوش میزنم به این در اون در میزنن اونا(میدونی کیارو میگم ) خیلی راحت زیر باد کولر خوابیدن فکر فردام ندارن خیالشون راحته که ددی جونشون پوله آزادو میده و میز فلان اداره هم در آینده ماله اوناس هعیی 

حرفی نیست

واقعا که خرم ..کدوم آدم احمق میره جای حقوق تهران وبهشتی حقوق فردوسی میزنه ؟؟؟ 

همه اش تقصیر این خر درونم است که آن جا طاقت نخواهد آورد من به حرف خرم گوش می کنم او هم جزیی از من است او با من است راست هم می گویید مشهد برای من از خیلی لحاظ ها بهتر است  میگذارم آدم ها هر چه دلشان میخاهد بگوییند خر درونم که مهم تر است  به عر زدن ادامه بده خر عزیزم 

داغ غربت ..

سلام خدا 

خدایا می خواهی من تنهایی بروم کرج میدانم خودت همه جا هستی با من می آیی من را تنها نمی گذاری ولی باور کن غریبی مرا خفه می کند خودت که می دانی من چه بیشعور احساساتی هستم خدایا یادت هست آن هفته کهک تنها گناباد بودم چقدر عذاب کشیدم خدایا عذابم نده تنهایی نمی توانم خودت معجزه کن کسی را همراهم کن مثله آن دفه که رفته بودم مشهد می خواستم بمیرم از بی کسی ولی خودت برایم فاطمه را فرستادی خدایا خودت کسی را برایم بفرست که بییاید من از غریبی دق می کم 

خدایا همان هفته که تنها رفتم گناباد وبرگشتم یادت هست چقدر تحقیر شدم که آن جا طاقت نیاوردم 

خدایا احیساسات من دست خودم نیست خودت مرا سرشار از احساس آفریدی حالا همین احساسات دارد مانعم می شود میدانم که باید بروم میدانم که اینجا  دیگر نمی توانم بمانم ولی من به تک تک آدم های خوب وبد این شهر به سقف آسمان این شهر دل بسته ام باور کن تنهایی خفه ام می کند خودت که می بینی این بغض لعنتی امانم را بریده فرو نمی نشیند جا خوش کرده است لعنتی 

خدایا خودت کسی را برایم بفرست نه می توانم که بمانم نه می توانم آن جا تنهایی بمانم خدایا به غریبی زینب قسمت می دهم تنها نگذار بروم من آنجا  میمیرم 

خدایا یادت هست آن دفه که رفته بودم جنوب ازت  از صمیم قلب خواستم تو اجابتم کردی می دانم که میبینی میدانی میشنوی این دفه هم برایم کاری کن 

تحمل ندارم خدایا 

و

از روی برگرداندن دیگران نگران نباش 

تا وقتی که نگاه خـــ♥ـــدا رو به توست

چه کنم ؟؟؟

شما جای من بودید اول حقوقا رو میزدد یا دبیری یا رو ؟؟؟

+ دبیریا ضمانت شغلی داره 

نمیشناسم خودم را

من فرق کردم من دیکه اون آدم حساسوابسته به خانوادم نیستم .. واقعا فرق کردم ؟؟؟؟ نمیدونم شاید هنوز همون زهره ام اما مثه آبغوره ته نشین کردم باز یه تکون منو  برگردونه به قبل ..

ولی من با گذشتم فرق دارم محکم تر شدم شجاع تر شدم منو چرا یاد گذشته ها میندازی من نیستم اون زهره چرا باورم نمی کنی چرا باور نمی کنم خودم 

نکنه راس میگه نکنه من همونم 

خودمم نمی دونم  .... 

کجا؟؟؟؟

دانشگاه کجا ؟؟؟؟؟؟همین فردوسی مشهد که نزدیکه یا تهران که دوره ولی تاپه ؟؟؟؟؟