داغ غربت ..

سلام خدا 

خدایا می خواهی من تنهایی بروم کرج میدانم خودت همه جا هستی با من می آیی من را تنها نمی گذاری ولی باور کن غریبی مرا خفه می کند خودت که می دانی من چه بیشعور احساساتی هستم خدایا یادت هست آن هفته کهک تنها گناباد بودم چقدر عذاب کشیدم خدایا عذابم نده تنهایی نمی توانم خودت معجزه کن کسی را همراهم کن مثله آن دفه که رفته بودم مشهد می خواستم بمیرم از بی کسی ولی خودت برایم فاطمه را فرستادی خدایا خودت کسی را برایم بفرست که بییاید من از غریبی دق می کم 

خدایا همان هفته که تنها رفتم گناباد وبرگشتم یادت هست چقدر تحقیر شدم که آن جا طاقت نیاوردم 

خدایا احیساسات من دست خودم نیست خودت مرا سرشار از احساس آفریدی حالا همین احساسات دارد مانعم می شود میدانم که باید بروم میدانم که اینجا  دیگر نمی توانم بمانم ولی من به تک تک آدم های خوب وبد این شهر به سقف آسمان این شهر دل بسته ام باور کن تنهایی خفه ام می کند خودت که می بینی این بغض لعنتی امانم را بریده فرو نمی نشیند جا خوش کرده است لعنتی 

خدایا خودت کسی را برایم بفرست نه می توانم که بمانم نه می توانم آن جا تنهایی بمانم خدایا به غریبی زینب قسمت می دهم تنها نگذار بروم من آنجا  میمیرم 

خدایا یادت هست آن دفه که رفته بودم جنوب ازت  از صمیم قلب خواستم تو اجابتم کردی می دانم که میبینی میدانی میشنوی این دفه هم برایم کاری کن 

تحمل ندارم خدایا